watahy apetyt wilczy,
Diana daje przyzwolenie.
Cisza przed burzą zaklęta,
Sfinksa zagadka przeklęta,
nagrodę stanowi honor.
Rozpacz w labiryncie ciszy,
myśli, których nikt nie słyszy,
marzeń, których nikt nie szepcze,
niemożności but je depcze.
Wizja w umyśle zasiana,
w zimnym blasku lamp skąpana,
ziarno smutku w celi głowy,
skłania do milczenia zmowy.
