żywot chwili mym kolorem,
gest, mimika - włosię pędzla.
Płótno - emocji natura,
chropowata, twarda skóra,
Vendetty maska ponura.
Samobójcze uniesienia,
wytrych w zamku sens istnienia,
proch i pył deptany dumnie,
skropiony krwią gniewu w trumnie.
Szkic upięty w kontur chwały,
w nim wyklęty człowiek mały,
bierze sztylet w ręce swoje,
kończy żywot nas oboje.
Atrium duszy wpół pęknięte,
ukazuje wnętrze wstrętne.
