Każdy się go ruszać boi
Tylko tyle po Tobie zostało
Ściśnięte serce i wspomnień niemało
Ten sam fotel od trzydziestu lat
To w nim zatrzymał się cały świat
Tyle osób obok niego przechodzi
Jego historia nikogo nie obchodzi
Tylko jedna osoba ciągle pamięta
Najgorsze są weekendy i święta
właściciel do niego już nie siada
taka to jest jego jedyna wada
kiedyś był ogniście czerwony
nie ruszyłyby go cyklony
A dzisiaj? tapicerka szara
nikt za niego nie dałby dolara
Choć dla mnie deszcz codzienny
przypomina jaki jest drogocenny
budzi uśpione wspomnienia
i nagle wszystko się zmienia
Czy ten deszcz musi tak lać
a ja się ciągle bać
że kiedyś ktoś tu posprząta
i ten nieszczęsny fotel zabierze z kąta?
