Kukły bez serc
Bez swoich dusz
I wiatr za wiatrem
Zmiana na już
W tysiącach
nieswoich ról
Na poczekaniu
Nawymyślanych
Z za siedmiu mórz
I ciągly głód
Marionetkowy chłód
Gdy wciąż
bez więzi ze sobą
Grających brak siebie
Wewnątrz przytłacza.
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
