Słońce w zenicie, światło rozpłynie.
Niechaj więc Wielkanoc, jak wiosna cudzi,
W serca poezją cicho wstąpi i zagości.
Niech pisarze wierszy, twórcy słów pięknych,
W te święta znajdą natchnienie w ciszy,
By tworzyć dalej, wśród dni tak różnych,
I by radość z życia w ich duszach nie zginęła.
Dla każdego z Was, co rymy składacie,
Dla Waszych bliskich, co przy Was trwają,
Niech Wielkanoc przyniesie spokój, co raduje,
I miłość, co w sercach na zawsze pozostaje.
Niechaj pisane wierszem życzenia płyną,
Pełne szczerości, jak wiosenny deszcz,
By każdy dzień był jak strofa rymowana,
Co niesie nadzieję i szczęście w każdy cień.
Wszystkim obcym i nie tylko ludziom,
Co w sercu poezję mają ukrytą,
Życzę Wielkanocy, co dobroć budzi,
I wiosny w sercu, co nigdy nie zniknie.
Wszystkim poetom, co wierszem oddychają,
I ich rodzinom, co ich pasję wspierają,
Życzę świąt pełnych miłości, co nie zna granic,
I wiosny w sercu, co trwa wiecznie, jak najpiękniejszy z mitów.
