a rajem świata wewnętrznego
istnieje połączenie sąsiedzkie
niczym dokrewny ustrój ludzki
można wejść na gładkie wzgórze
wzgórze porośnięte falistym lasem
można poczyć usta pelikana
lub usta się smakiem delektujące
można złapać laskę by w poślizgu
nie zrobić kąta rozwartego
lub pogłaskać po grzbiecie kota
mówiąc; mój ty słodki pupilku
w przebiegu wszelakiej wyobraźni
można i kanał La Manche przepłynąć
o nierównych brzegach i płynąć
trzymając się czopa śluzowego
niczym tunelu sous la Manche
między światem zewnętrznym
a rajem świata wewnętrznego
najlepiej jest nie być
spłoszoną gruszką
ni zawieszonym na lejcach
koniem pociągowym czy pajacem
do dostrzeżenia postawy egoizmu...