Warto nam się przejść do lasa.<br />
Przypatrywać tam się drzewom,<br />
Wsłuchać się zimowym śpiewom.<br />
<br />
Stoją nagie i kosmate,<br />
I są liśćmi niebogate,<br />
Ubierane szadzią,śniegiem,<br />
Cieszą oczy dawnym wiekiem.<br />
<br />
Wyczytasz historii dzieje,<br />
One skryte czarodzieje,<br />
Nieruchome ,wszechpotężne,<br />
Jako wojsko są zaciężne.<br />
<br />
Tuż przed bitwą mina sroga,<br />
Patrzą w Boga ,patrzą w wroga.<br />
A ponadto murem stoją,<br />
Choć się wokół wichry troją.<br />
<br />
Słychać pieśń Bogurodzicy,<br />
Szczęki miecza i przyłbicy.<br />
Grożne miny ,grożny czas,<br />
Taki ten nasz Polski las.<br />
<br />
Biją w tarczę,czas do boju,<br />
Pełny wrzasku,niepokoju.<br />
Huczy siła ludzkich rąk,<br />
Znoju,woli,ludzkich mąk.<br />
<br />
Słychać trąbki,tętent koni,,<br />
Bij ,zabijaj,hej do broni.<br />
A gdy już nie będzie nas,<br />
On stał będzie -Polski las.<br />
<br />
Józef Bieniecki
