Nad tobą welon ,krąg motyli.<br />
Słońca promieniem ozłocona,<br />
Brzezin koroną głowy chylisz.<br />
<br />
Błękitną wodą toń żródełka,<br />
Środek przecina wąż,ruczaju.<br />
W takt uderzając wahadełka,<br />
W poszumie zgraną nad nią gaju.<br />
<br />
A wiatr,skądś wierchem drzew przeskoczył,<br />
Na trawach łodyg wodzi smyczkiem.<br />
Pewnie dyrygent możność zoczył,<br />
W potoczku igra słońc promyczkiem.<br />
<br />
Z chórem koników solo zagra.<br />
Raz poloneza,to oberka.<br />
Czasem zaskrzeczy drzewa skarga.<br />
Czasem żałości tli rozterka.<br />
<br />
Miga słoneczko złotym liściem,<br />
I tęczą kwiatów gra przemiennie.<br />
Jałowiec strzela w niebo kiściem,<br />
Pięknem się kłania świat niezmiennie.<br />
<br />
Niebo odkrywa głębi łono.<br />
Baldach turkusem nań zawisnął,<br />
I tarczą słońca rozognioną,<br />
Krwawym potokiem w ziemię cisnął.<br />
<br />
Józef Bieniecki
