Tym korytarzem jaskini podążasz,<br />
Gdyby nie w górze pierzaste obłoki,<br />
Wśród tych nad tobą, powieszonych ścianach,<br />
Chowane nieba widoki,<br />
W ciemnych wapieniach, wyrąbany wąwóz,<br />
Zwęża to przejście, niby w rozpadlinę,<br />
To znów korytarz wąwozu poszerza,<br />
Wchodzi w lesistą kotlinę.<br />
Na wielu tutaj okolicznych turniach,<br />
Pokrytych znakiem, wystających garbów,<br />
W trudno dostępnych miejscach, znakowali,<br />
Liczni szukacze skarbów.<br />
<br />
To skalną percią, podążasz do góry,<br />
Przed tobą przepaść, a nad tobą chmury,<br />
Dojdziesz do ciemnej, wydrążonej bramy,<br />
Skałę przecina, zwanej Smoczej Jamy,<br />
Z drugiej jej strony, nad wąwozem,<br />
Dołem las ścieli się obozem,<br />
Jedyny widok piękny, oryginalny,<br />
I z tego miejsca od góry widzialny,<br />
<br />
Po ścianach skalnych, podążając wzrokiem,<br />
Oczy nacieszysz następnym widokiem,<br />
Różnie przypięte, niby ozdobniki,<br />
Przywarte w skale piękne pomurniki.<br />
<br />
Ściany nad tobą zawieszone w górze,<br />
Krakowa ulic, podobieństwo duże,<br />
Wiszą nad nitką ulicy, ścianami,<br />
I tworzą wąwóz, jak tutaj pod nami.<br />
<br />
Józef Bieniecki
