W pierzastym Kotle u podnóży Rysów,<br />
Daleko jeszcze do korony szczytów,<br />
Rzeżbionych skalnych po drodze nawisów.<br />
W półcieniu bielą wielkie pola śnieżne,<br />
Żabiego Konia,płytowe urwiska,<br />
Żabią ,Wołową Turnią w oku zbieżne,<br />
Granitu skały u stóp usypiska.<br />
<br />
Przez grzędę skalną stromo wciąż do góry,<br />
Szlak zdobią często rzeżbione granity,<br />
Ręką dotykasz potargane chmury,<br />
A ponad nimi niewidoczne szczyty.<br />
<br />
Tu prawie w niebie podaruje wzrostem,<br />
Pięknych Kozłowców,Mszaków i Porostem,<br />
W okruchu ziemi powołuje życie,<br />
Skały ozdabia w kwiatowe poszycie.<br />
<br />
Trud chętnie złożę u Boga Ołtarza,<br />
Że ludzkie trudy cudami obdarza.<br />
Otulił pięknem, u szczytu granity,<br />
Dając szczodrości obrazem obfitym.<br />
Tu wszelkie ludzkie zbywa wątpliwości,<br />
Głowę pochylam dla Jego Wielkości.<br />
<br />
W powiewie wiatru rozpalone skronie,<br />
Koję widokiem,cieszą w każdej stronie,<br />
I setka szczytów sobie niepodobne,<br />
Utkane chmurką,zwiewne i urodne,<br />
Dotknięte Ręką Boskiego Rzeżbiarza,<br />
Piękno pomnaża, ale nie powtarza.<br />
<br />
W dole jeziora na niby uspane,<br />
W moc atramentu nocą opisane,<br />
Jedne błyskają odbitym promieniem,<br />
Inne ponure-oplecione cieniem.<br />
Szczyty topione w ponurym jeziorze,<br />
Progi obmywa mu w wielkiej pokorze.<br />
<br />
Bogactwem rzeżby spadają ku dołu,<br />
Inne podnoszą ku górze,po społu.<br />
By opaść w czeluść przelotnym upłazem,<br />
I spocząć u stóp,granitowym głazem.<br />
Strome urwiska ,gdzie skał potępieńce,<br />
Bez wyjść odcięte-układają wieńce.<br />
W ciemności otchłań,w ciemności wtopiona,<br />
W wieczystej czerni dusza potępiona.<br />
Turniami wznoszą,spadają w doliny,<br />
Tworzą skaliste zwały,rozpadliny,<br />
Skaliste półki,kryte baldachimu dachem,<br />
Skały- przepaście oblewając strachem.<br />
<br />
W rajskim obrazie jedno wielkie morze,<br />
Niebo wszechświata w turkusa kolorze,<br />
Po którym słońce nieba promieniami,<br />
Piękno oświetla,podkreśla cieniami.<br />
<br />
Józef Bieniecki
