Serca złożone w granitowych płytach,<br />
W pamięci ludzkie pomnikiem wskrzeszane,<br />
Płyną w zaduszny- po tatrzańskich szczytach.<br />
<br />
A w bryle mogił wieczysta historia,<br />
Żyje,powraca w drogi ludzkiej myśli.<br />
W Tatry wpisana wieczna piewców gloria,<br />
Niechaj na jawie lub się nocą przyśni.<br />
<br />
Z Krzyża spogląda na mogiły dzieci,<br />
Którzy nad wszystko piękno ukochali,<br />
Niech każda orłem hen ku Niebu leci,<br />
Aby się pięknem Nieba urzekali.<br />
<br />
W pokornym mieście halny im zaśpiewa,<br />
Skrzypki Sabały smyczkiem ciągną pienie,<br />
W poszumie legend,niech zapłaczą drzewa,<br />
W kropelkach rosy zaszlocha wzruszenie.<br />
<br />
A cisza nocy z wieczystą złączona,<br />
Uczci pamięcią złożone tu kości,<br />
W cichej modlitwie wiernych utulona,<br />
Przygarnie w Serce tam Bożej miłości.<br />
<br />
Józef Bieniecki
