sprawiły że nasz ląd
przypominał pole bitwy
gdy purpurowa zasłona
zasłoniła moje okno
zostałem sam wśród ścian
zdając się tylko na słuch
naliczyłem wiele salw
mój teatr zasłoniła
purpurowa kurtyna
i zostałem sam
teraz w kubku kawy
widzę czyjąś twarz
bliską niczym wolność