ludzkości opoko,
porównać Cię można do nieba,
które otwarte dla wszystkich szeroko.
Ziemio, byłaś pierwsza nim wszystko inne powstało,
cokolwiek o tobie powiedzieć,wszystko za mało,
dajesz chleb,sól i wodę,
bez których nie ma życia można rzec śmiele,
a dziś zagrożeń od ludzi przeżywać musisz wiele,
ileś razy od złych ludzi byłaś krwią przesiąknięta,
cierpliwa jak Chrystus
śmiało rzec można żeś święta.
Choć dla nauki nadzieje dają Kosmos,przestworza
jednak pewniej stąpać po tobie Ziemio
taka była wola Boża.
Po Ziemi dziecko pierwszy stawia krok,
idąc przez życie zdobywa cele rok w rok.
A kiedy przyjdzie kresu czas,
Ziemia bez wyjątku ciszą,spokojem godnie przykryje nas.
