moje monotematyczne oczy
bez powiek i snu
ułożone w poprzek torów serce
czekające na ostatnie światło latarni
w nowo zrozumianą ciszę
czerwiec 2001
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
Czy na pewno chcesz usunąć swoje konto?
Usunąć użytkownika z listy znajomych?
Czy usunąć zaznaczone wiadomości z kosza?
Czy chcesz usunąć ten utwór?
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
informacje o użytkowniku
zainteresowania
wszytko co ma dla mnie wartość
kilka słów o mnie
nikt ważny
statystyki utworu
Średnia ocen: 16
Głosów: 16
Komentarzy: 3
Aby dodać komentarz musisz się zalogować.
(08:31:57, 14.09.2011)
W czasie rozkładu oczodoły pokazują się dość wcześnie, fakt zawsze to żałośnie wygląda. Wtedy już skóra sucha na wiór , a serce definitywnie nie nadaje się na przeszczep. Można je ku uciesze gawiedzi położyć na tory, resztą i tak zajmie się ptactwo, padlinożercy znaczy się:) Pozdrawiam K.
polityka prywatności | copyright 2024 © poezje.pl
