I zaiste zawsze znajdą czas,<br />
By jakoś się nam udzielić,<br />
Wprowadzając <br />
To w smutek, to w radość,<br />
To w zadumanie, to w zakłopotanie,<br />
To w chęć bycia samotnym, <br />
to w chęć bycia z innymi,<br />
To w uczucie miłości, to w uczucie zazdrości.<br />
Czasem tak nami targają <br />
Niczym straszliwy sztorm statkiem.<br />
<br />
Na co dzień mamy ich pod dostatkiem.<br />
I tak myślę sobie, że czasem tak całkiem<br />
Przypadkiem emocje zdradzają <br />
Uczucia i myśli nasze wbrew nam samym.<br />
Lecz nie da się emocji schować, ani <br />
Zamknąć gdzieś raz na zawsze.<br />
Można je stłumić, ale zdusić nie sposób,<br />
Bo zawsze znajdą lukę w naszej<br />
(pod)świadomości, by przypomnieć o sobie.<br />
<br />
Tkwią od zawsze gdzieś głęboko w nas<br />
Czasem zdawać się może, że sterują nami <br />
Niczym sternik statkiem.<br />
Czasem są spontaniczne i sympatyczne,<br />
Czasem pomagają lub przeszkadzają,<br />
Ale generalnie to do siebie mają,<br />
że z człowiekiem się nie rozstają.<br />
