I usnęło nad miską niemocy !
O czym sni ?
Snem swym twardym brodząc
W ujęciach wody żródlanej
U stóp wierzy Amen ?
A tam już majaczą kościoły
Dumają...
Lecz o czym ?
O czym tak mądrze rozprawiają
Tkwiąc od wieków nieruchomo ?
Cienie krzyży zaś prowadzą
Tam,gdzie mieszka słowo !
Święty Piotrze
Święty Piotrze...
Upadł Ci na Ziemię kluczy pęk !
I rozdarła się Ziemia !
W ludziach zapadł lęk !
Teraz spią...
Niech śpią ! Póki mogą
Niech śpią ! Niech śpią...
Będą choć raz sobą !