I każdy wiersz ma swój czas!
Więc pióra pochwyćmy w ręce
I pijmy poezji do dna!
I wznośmy toasty w powietrze
O życia bruk wszak tłukąc szkła!
Nie tłamśmy w sobie radości
Bo ludzie My niepowściągliwi
Nam trzeba bojów,Miłości !
NIE !
Dla bezsensem nażartej-chwili.