rzuconego w moją duszę
na skałę pragnień
w mej dolinie wzruszeń
spokój,bez wiatru trwanie
bez ziemi,wody i ognia
bezdźwięk...
z miłości w konanie
ze śmierci rodzę się co dnia !
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
Czy na pewno chcesz usunąć swoje konto?
Usunąć użytkownika z listy znajomych?
Czy usunąć zaznaczone wiadomości z kosza?
Czy chcesz usunąć ten utwór?
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
informacje o użytkowniku
zainteresowania
Żyjemy w czasach ostatecznych...........................................
kilka słów o mnie
Być człowiekiem to wielka radość ale i wielkie wyzwanie...Przeciwności losu są wielkie ale tym większa satysfakcja z każdego zdobytego szczytu !!! Wciąz staram się byc sobą,mimo iż coraz tródniej mi rozpoznać siebie w lustrze...Jeżeli miałbym określić siebie jednym zdaniem to,jestem jak razsypane abecadło,z każdym dniem staram sie poskładać w logiczną całośc-Jednak z różnym skutkiem... Oby nigdy nie zabrakło nam do tego siły ! CZego sobie i wam Zyczę... ORZEŁ BIAŁY Ps. Nie publikuję cudzych wierszy !!!
statystyki utworu
Średnia ocen: 19
Głosów: 19
Komentarzy: 21
19
Aby dodać komentarz musisz się zalogować.
(00:42:27, 12.03.2012)
Biblia zawiera taki fragment, iż ziarno pszeniczne wykiełkuje tylko wtedy, gdy obumrze... Przypomniałeś mi ten werset swoim utworem... Czasami trzeba coś zabić, by nowe mogło się narodzić... Piękny wiersz :) BRAWO!!!!!!! Więcej plusów !!!
(00:27:54, 26.03.2012)
Ten wiersz czytałam gdzieś przed laty... wydaje mi się, że jeszcze w liceum, chociaż, nie wiem, może coś bardzo podobnego, ale zapadło mi w pamięć i uważam, że za ten kawałek należy Ci się co najmniej Nobel... :-) naprawdę super!
(12:21:29, 01.01.2014)
Beatrice,nie publikuję cudzych wierszy. Ale jesteś bardzo miła ! Dziękuję :)
polityka prywatności | copyright 2024 © poezje.pl
