Czy na pewno chcesz usunąć swoje konto?
Usunąć użytkownika z listy znajomych?
Czy usunąć zaznaczone wiadomości z kosza?
Czy chcesz usunąć ten utwór?
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
informacje o użytkowniku
zainteresowania
Oczywiście, że ogród - w którym mieszkamy i ogród poezji.
kilka słów o mnie
statystyki utworu
Średnia ocen: 27
Głosów: 29
Komentarzy: 10
27
Aby dodać komentarz musisz się zalogować.
(08:18:16, 19.09.2012)
no nie wiem dlaczego lot...:P bo tam był psychiatryk, a nie transplantologia i kardiochirurgia:) ale co będę się czepiał się skojarzeń:)
(08:30:46, 19.09.2012)
bo podobno - czekając na przeszczep, gdy: rzeczywiście decydują minuty: w zaświaty albo do życia, odchodzi się od zmysłów:)
(17:28:50, 19.09.2012)
Takie scenariusze, PCP, pisze życie; ja tylko ubrałam w słowa:) Dziękuję, że przeczytałeś i pozytywnie oceniłeś:) Wiki
(15:36:06, 20.09.2012) Ostatnia aktualizacja: 13:21:45, 23.09.2012
Transplantacja jest trudnym tematem, chciałam się z nim zmierzyć w poezji. Dziękuję Wam za przeczytanie, oceny i komentarze:) Pozdrawiam serdecznie:) Wiki
(07:30:11, 21.06.2015)
Podoba mi się ten wiersz, zatrzymuje, chociaż trzecia strofa nie do końca. Zwłaszcza te dwa wersy: w locie szybciej i szybciej; zespół pragnął wytrzymaj - jakoś mi nie leżą. Zespół pragnął? Dlaczego zespół? Dla lekarzy to chleb powszedni, a dobry lekarz zawsze robi wszystko, by ratować ludzkie życie. Wydaje mi się, że większe wrażenie zrobiłoby na mnie, gdyby zamiast zespołu ktoś z bliskich (ojciec, żona) tego pragnął, ale całość na tak . Pozdrawiam :-)
(16:34:10, 21.06.2015)
Cześć Beatko :) Dzięki.
Niech zostanie tak, jak napisałam. Dane mi było brać udział transporcie chorych. Lotu w bardzo trudnych warunkach podjął się doświadczony pilot.
Obserwowałam pracę zespołu od samego początku: szpital, droga na lotnisko, lot, odbiór chorych przy drugim szpitalu...
Padały precyzyjne słowa, decyzje. Słyszałam: ,, Szybciej - odnoszące się do pracy zespołu i ,, Dasz radę - skierowane pod adresem pacjentów.
Liczyły się minuty. Autentycznie.
Bez patosu, cichutko wspominam tamte wydarzenia. Wprawdzie o nieco innej fabule, ale praca LPR jest autentyczna.
Pozdrawiam serdecznie.
polityka prywatności | copyright 2024 © poezje.pl
