Wieczorna katecheza

Orzeł Biały

Dołączył:2012-02-14 12:48:38

Miasto:koszalin

Wiek:45

Żyjemy w czasach ostatecznych...........................................

Być człowiekiem to wielka radość ale i wielkie wyzwanie...Przeciwności losu są wielkie ale tym większa satysfakcja z każdego zdobytego szczytu !!! Wciąz staram się byc sobą,mimo iż coraz tródniej mi rozpoznać siebie w lustrze...Jeżeli miałbym określić siebie jednym zdaniem to,jestem jak razsypane abecadło,z każdym dniem staram sie poskładać w logiczną całośc-Jednak z różnym skutkiem... Oby nigdy nie zabrakło nam do tego siły ! CZego sobie i wam Zyczę... ORZEŁ BIAŁY Ps. Nie publikuję cudzych wierszy !!!

Średnia ocen: 1

Głosów: 1

Komentarzy: 0

Dla dzieci

Erotyczne (+18)

Miłosne

O przyjaźni

O sobie

O szczęściu

O zwierzętach

O życiu

Mitologia

Tęsknota

Humoreska

Pamięć

Melancholia

Świat

Inne

Mroczne

O śmierci

Egzystencjalne

Katastroficzne

Przemijanie

Wspomnienia

Smutne

Od siebie

O wierze

Natura

Patriotyzm

A A A

Czemu zawsze po wyjściu z kościoła świat mnie tak zadziwia ? Ten balet-niekończącej się ignorancji przeplatanej z wieczorną stertą poniewieranych jesiennym wiatrem liści.Moje nozdrza rozpala ostrze czwartkowego chłodu,jednostajnie przyspieszam kroku do najbliższego przejścia na drugą stronę ulicy. Niewielka liczba dzisiejszych pielgrzymów szybko ginie we mgle codziennej rutyny.Uliczny zgiełk porywa ich w nieznane dla mnie zakątki życia,a ja idę sobie tylko wiadomą ścieżką krętymi osiedlowymi chodnikami.W pobliskich domach,bez żenady palą się światła,ludzie zasiadają pewno do kolacji,ich mieszkania wypełniają aromaty,zgiełk wyczuwających nadejście snu-dzieci.Psy szczekają zza stalowych,sfatygowanych bram,lub płotów.Jeszcze bardziej przyspieszam,byle szybciej do domu ! I myślę sobie że muszę jeszcze kupić chleb do pracy,na jutro... Nagle zdaję sobie sprawę z tego,że oprócz mojego cienia,długiego i rzucanego przez obdrapane z letniej beztroski latarnie,oprócz zimnego wiatru i jesiennej wilgoci,idzie ze mną coś jeszcze.Jak kręgi na wodzie z wolna rozpływające się po całym jeziorze od wrzuconego z impetem kamienia,z cicha,wręcz nawołują mnie niedawne słowa dzisiejszej katechezy " IDŹCIE I GŁOŚCIE,ŻE BÓG JEST MIŁOŚCIĄ ! "

Aby dodać komentarz musisz się zalogować.

Brak komentarzy.