pobieraną z dnia na dzień
jego ścieżki wiodą nas
czasem zawiłymi drogami
uczymy się poznawać
świat ludzi zjawiska
wszystko to jest trudne
rzec można skomplikowane
ale jakże to piękne bywa
usiąść z Tobą we wierszu
poczuć wagę słów
znaczenie i mądrość
odkryć jego piękno
w tychże słowach
posmakować życie
poczuć w nich jego barwę
tak sobie siedzisz na kamieniu
w filozoficznej zadumie
o szczęściu
człowieku
jego drogach
miłosci co przecież
w tym szczęściu najważniejsza
a ja słucham jakby mówiło
do mnie mądre dobre drzewo
odnaleźć w słowach mogę jego
po tych drogach wskazówki
wreszcie w nich dostrzec
swoje odbicie
Grzegorzowi Trochimczukowi w podziękowaniu za wszystkie wiersze
