„Wiersz o strachu na wróble”

Agacik33

Dołączył:2013-05-11 11:27:32

Miasto:Police

Wiek:44

Fotografowanie, pisanie wierszy, ciekawe książki i filmy, turystyka kajakowa, zwiedzanie ciekawych miejsc, samochody z tzw.duszą i fajne motocykle, ceramika - chciałabym nauczyć się robić różne rzeczy z gliny. Interesuję się również tym, by pokazywać innym, że można zrobić coś inaczej, żyć w zgodzie z sobą samym a nie w zgodzie z korzyściami innych.

Jestem kobietą z charakterkiem, nie lubię schematów i zasad bez pokrycia, braku myślenia, narzucania jak coś zrobić albo czego nie robić, prób zmieniania mnie na siłę ze strony innych dla własnych korzyści, mam duszę artysty i zawsze będę ją miała, taka już jestem. Zawsze jestem sobą, nie udaję nigdy kogoś kim nie byłam lub nie jestem. Czasem dobrze kogoś się poradzić, ale zawsze słuchać własnego głosu rozsądku i uczyć się na własnych błędach.

Średnia ocen: 1

Głosów: 1

Komentarzy: 0

Zabawa u plebana”

„ Za starymi drzwiam...

„Wszystko, to piękno...

„Włóczęga”

Dla dzieci

Erotyczne (+18)

Miłosne

O przyjaźni

O sobie

O szczęściu

O zwierzętach

O życiu

Mitologia

Tęsknota

Humoreska

Pamięć

Melancholia

Świat

Inne

Mroczne

O śmierci

Egzystencjalne

Katastroficzne

Przemijanie

Wspomnienia

Smutne

Od siebie

O wierze

Natura

Patriotyzm

A A A

Cichnie gwar w owocowych sadach
a na pustym polu strach na wróble
posmutniał dziwnie, bo dziś już z
ptakami nie pogada.
Tylko czasem wiatr w jego podartej
zatańczy kapocie i pies jakiś
obszczeka przez dziurę w płocie.
To go nie drażni, nie bawi, nie smuci,
tylko samotność starego stracha na
wróble porusza.
Tak aż chce być szarmancki,
wsłuchany w deszczu smutne serenady,
przed panną jesienną uchyla kapelusza.
To już jesień, nie ma na to rady.

23.09.2004r.

Aby dodać komentarz musisz się zalogować.

Brak komentarzy.

logowanie

„Wiersz o strachu na wróble”