poezję się przeżywa
ile minut w godzinie
ile lat wiedzy niedokończonej
rozum w istocie
ona ma oczy
i patrzy wnikliwie
w morzu miliardy kropel
nie wyczerpiesz ilości pragnienia
nie zaspokoisz głodu serca
łzami na piśmie
litery mówią
kto uważnie czyta
zrozumie poetę
on widzi słyszy inaczej
opowie niewyszukanymi słowami
pszczoły zbierają miód
człowiek gorycz czuje
gdy go nikt nie rozumie
poeta nie chce niczego
pisze ma zamknięte oczy
jasność dnia ciąży
głód niezapisanych przeżyć
na nieprzeczytanej kartce
serce szuka serca
ogień uczuć
nie parzy
iskra płonie
wierzę ile napisanych prawd
boli gdy miłość
oddana poezją
odrzucą
opuszcza zasłonę kurtyna
życiowy dramat
na scenie sam
jak Hamlet pyta...
