czekanie jest niemożliwym umieraniem
wskazówek, co stanąć nie mogą
w pogoni za uśmiechem mijanego człowieka
wciąż pozostajemy sobie obcy..
Tutaj gdzie wszystko ma swoje odcienie i kolory
świt zbyt czerwony dla czujnych oczu
dociera płomieniem do najskrytszej myśli
sercem spalonym na proch widzę więcej..
Zamglone szyby powstrzymują świt
przez palce mniej parzą promienie
w odbiciu minionych łez
każda kropla wody smakuje lepiej..