w sercach pozostał nasz smutek
wychowała Cię Syberia
patriotyzmu uczył las
wzorem moim i mentorem
Puchar goryczy wypity
dno okazało się twarde
jak życie każdy ma swoje
nie sposób wino pić
lecz od dna odbić rzeczywistość
Myślę o Tobie każdego dnia
I tak jak żywi zamykają oczy
zmarłym
Ty moje otworzyłeś na świat
Tato, żyjesz w naszych sercach
wypełnionych żalem i tęsknotą
żyjesz w nas