do końca
patrząc w przyszłość
z nadzieją
że jeszcze coś nastąpi
być jak iskra
co rozpalić może
przemoknięte serca
tonące we łzach
niezrozumienia
lub wiatrem
co rozwiać potrafi
wszystkie smutki
ochłodzić
w żarze porażki
pozostać sobą
niewielu się udało
bo śmierć
na zaproszenie nie czeka
ważne by sobą być
dostrzegać w człowieku
człowieka