Ileż jeszcze wiosen pędzel
dotknie nas barwami tęczy,
może kilka? Może więcej?
Póty żywot twój uwieńczy...
Czas tapicer twoją skórę
bezbolesnych szkice przeżyć
kreśli co dzień swoim piórem,
dramaturgię zdarzeń mierzy...
Liczysz wiosny życia, lata...
i choć czasem czas cię smuci
jesień życia też bogata,
no a wiosna już nie wróci.
Nie martw się więc każdym szkicem,
czy pękniętą czasu bruzdą.
Żeby kochać swoje życie,
nigdy nie jest wszak za późno.
Blazej Szuman
Zdjęcie użytkownika Blazey P Shuman.