i matka ziemia Cię do siebie przytuli,
zaśniesz spokojnie gdzieś w mogile,
śpij spokojnie,bo czas niewoli minie.
Gdy zabłyśnie gwiazda swobody
to z niewoli podniosą się narody,
zrzucą jarzma,kajdany i arkany,
zagoją,zabliźnią się wojny rany.
Postawimy pomniki ze spiżu i stali,
będziemy ten zły czas wspominali.
Urodzą się nowe szczęśliwe dzieci
i czas im niech tylko szczęśliwie leci.
Nasze dzieci z czasem duże urosną
i mogiły już może mchem porosną,
lecz póki w narodzie jedno serce bije
pamięć o obrońcach nigdy nie zaginie!
