Oda do Miłości.
O Miłości kwiecie, O Boska Ideo, w dolinach Białych zatracenia śmierci, Twój Żywot na nic, bez Cudu Dobra Pamięci; na Wyżynach Piękna Uczuć Czci Godności, Niszczącej licho Matni życia, późniejszej starości i Nicości Matowiącej Sens Życia Lekki Gołębich Serc, Który Jest dla Ukojenia, Dający Poczuć Łaskę Niebios dla duszy Wytchnienia, usuwającą pęta zniewolenia wynikłego z ograniczeń wskrzeszonych z niemocy człeka Świata przez proch marności istnienia; by na Wyższy Poziom wkroczyć, Wzniosłej Poczciwości Prawa; delikatności nuty zbawienności, będącej sakronizmem zbożnym Umysłowości Płodnej w Staranności Pełnej Różowych Goździków Wzorowej Wyobraźni, Kolorowiących Umysł Starannych Uniesień Dziewic Czułych, dla Małżeństwa późniejszego Zwycięstwa wręcz Stworzonych, Wyróżnionych dla Cnoty Szlachectwa Męstwa Wyższego Powiernictwa, bez skazy bezeceństwa. W Sercu Szmaragdowym Życia Rajskiego Żarzących się Uczuć, Radości, Śpiewnej Miłości Roztańczonej; Pragnącej Szczerej Otwartości, Sycącej Fantazją Białej Wyobraźni; Świętej Wizji Przyjaźni Czułej, w Swobodzie lekkiej beztroski będącej; Słodkiej Moralnie jak sok zmysłowości, jagód Bezcennej Czystości Wspieranej; Słów Szatą Ciepła Platynowej Ogłady Niezłomności, Ciała Boskiego dla Wierności Wspólnej Bycia w Związku Lśniejącym Chwałą Żydowskiego Planu Niebywałą; Sensuarycznie Nobbilioryzacyjnego i Bożego, przeciw wrogom Dobra Tegoż…? Klarowności Czystości Ludzkiej Doskonałości Kryształowej Cennej Jak Czasza Czasu ze Snów Baśniowych Wyszarpnięta, Siłą Pragnień Nowych, niby wonnością letniej wyobraźni Akacjowej, dla kwiatowego Piękna Marzeń Świeżej Kreacji Urzeczywistnienia Cudu Niebieskiego Spełnienia, bez zwątpienia sianego przez los zaprzeczenia, dla Lazurowo nowej Afirmacji Etosowej Istnienia Duchowego Mocą Stworzonego Realizmu Uzewnętrznionej Prostoty Akronicznej; Czułości Miłościwej Szczęścia Sprawiedliwej; Wysublimowanej Dbałością dalszą, Starannością Pożądaną i Mantrą niby Jedwabistej Wiosennej Lekkości Brzmiącej, Jej Runiczną Szatą w Umyśle Utkaną, Słusznością Porządku Fioletowych Fiołków, Codziennej Rozkoszy Rozumu dla Ciała, Wzniosłości Jastrzębiej nie z mała Czci Godności Celowości, wskazując na Słowo Prawu Posłuszności, Bez fałszu nuty obłudnej i Cienia; Jej schnącej kości prostactwem; w imię Dóbr niszczenia…
- Lecz by Światłość w Umysły Oświecenia Wstąpiła; Myśl Przesłodkiej Modlitwy w Cichości Ducha Skromnej Ożyła, Okryta Nadzieją, Optymizmu Suknem; Złotych Szat Ziszczenia Niebios Ubóstwienia; Poświęceniem Sytym, Karmiącym Ciało Wiary Chlebem Sprawiedliwym Czczenia Dnia Wspaniałym. Tętniącego Energią, Wodą Białą i Srebrną; Natchnień Świeżych Lotosu Jasnego Świtu Poranka, niejednego sobotniej Romantyczności w Rozumie Harmonijnym Damy Swobodności, Lekkiej Niebywale; Cudem Pachnącej Czasu i Przestrzeni; Płatkowo Finezyjnie Miodnej, Aromatem Natury Przebudzonej; Czcigodnej Dbałości Perfekcji, Gładkiej Jak Lico Jedwabiste Bożanki Wytrawnej; Majestatu Czarująco Wyższej, płatkami powiek Czystej Skromności Rajskiej Urzekającej Przedziwnie, Obliczem Wyzywającej Rozkoszy Uświęconej; Patrzącej Muzyką Jedwabnej Wizji Zbawienia; Subtelnym Optymizmem Pragnącym Mocy Wcielenia; Misji Taktownego Niuansu Sprawiedliwości, Pełnego Równowagi Rosnącej, dla Owoców Soczystości Zbożnego Przeznaczenia; Kochania Cnotliwego Po Ślubności, w Imię Miłości dróg Oświecenia, Światłem Mądrości, dla Paktu Boskiego Dopełnienia się Anielitycznego Zespolenia Mistrzem Dusz Połączenia, Na Chwałę Zwycięstwa Objawienia Tajemnicy Chwalebnego Męstwa; Róży Białej Dziewictwa Niebios Księstwa…
Zakończenie Technicznej Pracy Nad Tekstem Wiersza Rymowanego – DATA : - 14 – 3 ( Marzec ) – 2021– Rok Pański Bożej Glorii…
Pisarz Prewencjonalizacyjny i Autor Wiersza Tematycznego : Mirosław Witold Piotr Butrym.
- ® - © -
