mieszanina ciała , nieśmiertelnej duszy.
Każdy ma coś w sobie, część tego co ludzkie,
charakter zostaje, urodę czas skruszy.
czasami są z zewnątrz blaskiem pięknej maści
Prawią komplementy, tak grzeczni, układni
Wnętrze ukazuje to zimni autyści
Nie warci uwagi bez czci ludzkiej godni
Pod dziurawym płaszczem jak w czystości aurze,
odbija się co dzień blaskiem nocy i dnia.
Naprawdę liczy się ludzkiej duszy wnętrze,
kryje się wrażliwość kryształów barw serca.
Gdy człowiek ma bliskich, gdy los jest tak ciężki
nie ściemnieje dusza w sieni samotności.
Dość sił by pokonać życia kręte ścieżki,
rodzina to skrzydła w oddechu miłości.
