nie bać się samotności
którą życie
wciska
między fotografie
dni pochmurnych
gdy trzeba
zmierzyć się
z drabiną lęków
istnieją materie
które tylko tobie
rzucają wyzwanie
losowo bez powodu
w lesie ust
nie znajdziesz pocieszenia
wokół ciepłych rąk
nie poczujesz oparcia
samotność ma
słony smak
słodki
zbyt szybko zachodzi
mdłością