I swoje wybiegi,
Różne rampy ,różnie oświetlone
I kostiumy , te piękne suto przyzdobione.
Albo stare , podarte łachy , poniszczone.
Bo życie jest teatrem ,
Przeznaczenie sztuką ,
Której role dawno obsadzone.
Co przyjdzie nam zagrać ?
Nikt z nas przeciez nie wie ,
Nawet ten , ktory mowi ,
Ze jest zycia panem,
Ze soba kieruje , bo ma wolna wole.
Bo ma sily ,srodki
By wszstko zalozyc , zaplanowac , zagrac,
W szuflady ulozyc.
Czy to wazne , co czlowiek_
Od losu w prezencie dostanie.
Przypadnie ci spektakularna rola cesarzowej,
Lub kopciucha brudna.
Zapamietaj , ze ta rola , to jest rola glówna.
Ona nigdy nie bedzie zbyt latwa,
Ona zawsze pozostanie trudna.
