on nadziei niesie blask,
jako serca ukojenie,
jak miłości pierwszej brzask.
Promyk słońca lśni marzeniem
w ciszy zerkających gwiazd,
mieniącym się w nim spełnieniem
tak jak oczu czysty blask.
Kiedy dotkniesz ręką jego
to do góry promyk wznieś,
przytul go do serca swego
i promykiem swym się ciesz.
Gdy zawieją wichry życia
promyk słońca będziesz miał,
wichry w wiatr się wnet zamienią,
wiatr łagodnie będzie wiał.