- tego kto jego nie czeka,
co większą wartość nad tą
przedstawia i słowik i las i rzeka.
Czemu w chciwości niejeden ginie-
- bo serce utwardził on swe
i to co piękne go irytuje,
z piękna on ująć chce.
Jak odbudować ma priorytety
gdy podeptanych ich tyle?
Może niech siądzie pod wielkim dębem
i rzeki posłucha przez chwilę.
Gdy dąb zaszumi, rzeka popłynie
powrócą prawdziwe radości
lecz chociaż znikną złe priorytety,
zostaną wątpliwości.
Więc niechaj wtedy na łące stanie
do słońca się zaśmieje
a wiatr do niego zaraz przybędzie
i wątpliwości rozwieje.
