odejdę w niebyt a wrócę donikąd
wracając znowu go usłyszę
ten krzyk samotności drący ciszę
będę go szukał
nie wiem dlaczego
przecież to ja krzyczę
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
Czy na pewno chcesz usunąć swoje konto?
Usunąć użytkownika z listy znajomych?
Czy usunąć zaznaczone wiadomości z kosza?
Czy chcesz usunąć ten utwór?
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
informacje o użytkowniku
zainteresowania
Kiedyś byłem idealistą i marzycielem. Teraz już wiem jak działa świat, więc przynajmniej staram się być dobry dla ludzi i zwierząt. Natomiast w razie potrzeby traktuję bliźniego swego, tak jak on traktuje mnie, lub tak jak na to zasługuje.
kilka słów o mnie
Serca już nie mam, ale jestem odważny. Idę po złote runo nicości... Wielokrotnie próbowałem zabić w sobie tzw. bohatera romantycznego. Pogodziłem się jednak z tym, że jest i będzie częścią mnie do grobowej deski. Natomiast życie nauczyło mnie zdecydowania i bezwględności. Inaczej się nie da. Świat jest jaki jest: Okrutny i trzeba być silnym, coraz silniejszym. Lepiej to sobie uświadomić. Łatwiej z tym żyć.
statystyki utworu
Średnia ocen: 6
Głosów: 6
Komentarzy: 1
inne teksty użytkownika
6
Aby dodać komentarz musisz się zalogować.
polityka prywatności | copyright 2025 © poezje.pl
