w strefie odwyku
wyniosłych treści składnych serc
śladów ucieczki od pryzmatu szaleństwa
naznaczonego przez czynów ludzkich
wzgardę
wewnętrznie stoczony bój
o zażyłość na końcu kartki papieru
gromadzi ofiary sensów okaleczonych
by gromić władną jaźń powieloną
nad nikłość strącić wyrzutki prawd
ośmielić się grawitacji równoległej
by z lękiem porozmawiać jak z męką
i wdzięcznie spożywać owoce
zapominając o generowaniu wspomnień
ustalić zasady
