szepczesz zbyt cicho, słów nie słyszę,
płomyk swawolnie się kołysze,
błyskając różem, świecąc bielą.
Przez okno wpuszczasz wiatr i gwiazdy,
nad paprociami raz przystajesz,
znikasz ze szmerem niepoznanym,
z westchnieniem słodkim i nieprawdą.
Czy na pewno chcesz usunąć swoje konto?
Usunąć użytkownika z listy znajomych?
Czy usunąć zaznaczone wiadomości z kosza?
Czy chcesz usunąć ten utwór?
Zarejestruj się aby włączyć się do rozmowy.
informacje o użytkowniku
zainteresowania
Poezja, fotografia, muzyka, kolarstwo, filmy.
kilka słów o mnie
Wcześniej KURKA 110 Teraz DARTANIAN 110 Największa siła w delikatności i wtedy szczęście z radością gości. Rozum nie chodzi z mądrością w parze, rozum za mało, mądrość zaś marzy a na nagrodę ten zasługuje który jej znikąd nie oczekuje. https://www.youtube.com/channel/UCXLnPx96TEvwT-kwzbKIyIQ
statystyki utworu
Średnia ocen: 8
Głosów: 10
Komentarzy: 5
inne teksty użytkownika
Aby dodać komentarz musisz się zalogować.
(00:04:00, 19.02.2013)
dotyka ... szczególnie końcówka ... melancholijne i smutne , ale piękne ...
(14:57:27, 13.09.2015)
https://www.youtube.com/user/Dartanian110?feature=mhee
http://chomikuj.pl/KURKA110