fb

Czy na pewno chcesz usunąć swoje konto?

Usunąć użytkownika z listy znajomych?

Czy usunąć zaznaczone wiadomości z kosza?

Czy chcesz usunąć ten utwór?

informacje o użytkowniku

Erza22

Dołączył:2012-07-13 09:10:13

Miasto:Bydgoszcz

Wiek:27

zainteresowania

Japonia, pisanie i zanudzanie nim wszystkich moich znajomych. Oglądam dużo dram jak i anime, przez które całkiem inaczej patrzę na świat.

kilka słów o mnie

Zwyczajna nastolatka...

statystyki utworu

Średnia ocen: 2

Głosów: 2

Komentarzy: 4

statistics
A A A

2

Monologutwór dnia

Autor:Erza22komentarz Kategoria:Melancholia Dodano:2013-06-11 03:10:44Czytano:726 razy
Głosów: 2
Oboje chyba jesteśmy zbyt dumni by odezwać się do siebie w łagodny sposób.
Bawimy się jak dzieci, oboje chcemy wygrać w tej dziwnej wyliczance.
Twoje gesty i słowa sprowadzają na mnie wichurę, która niszczy mur, jaki wokół siebie stworzyłam.
Za uśmiechem kryję ból.
"Dziękuje za miłe słowa z twojej strony" powiedziałeś, stwierdziłam, że może moglibyśmy się dogadać.

Za tym wszystkim kryją się nasze prawdziwe uczucia. Jesteśmy zabłąkanymi dziećmi, które podążają za czymś zupełnie niewłaściwym i nie mogę zrozumieć, czemu nasze myśli to równoległe linie.

Myślałam, że moment, w którym cię odepchnęłam zakończy wszystko. Nic się jednak nie zmieniło, nadal tu jesteś, silniejszy niż przedtem. Powoli moje zdenerwowanie wzrasta jakby to, co do ciebie czuję było zakazane.Uśmiechnij się do mnie jeszcze raz, postaram się odwzajemnić ten gest.

Za tym wszystkim kryją się nasze prawdziwe uczucia. Jesteśmy zabłąkanymi dziećmi, które podążają za czymś zupełnie niewłaściwym i nie mogę zrozumieć, czemu nasze myśli to równoległe linie.

Nie jestem taka jak się wydaje. Wrażliwa na to, co mówisz i nie mogę zrozumieć, co tak naprawdę mnie przy tobie trzyma. Boję się wiele rzeczy. Oddając ci moje serce, drżę z przerażenia. Nigdy nie czułam, że byliśmy tak blisko, a mimo to zbliżając się do siebie, tracimy coś ważnego. Myślę, że powinnam zostawić uczucia za murem, bo nie mogę zrozumieć jak mogę kochać takiego kogoś jak ty.


Za tym wszystkim kryją się nasze prawdziwe uczucia. Jesteśmy zabłąkanymi dziećmi, które podążają za czymś zupełnie niewłaściwym i nie mogę zrozumieć, czemu nasze myśli to równoległe linie.

Słyszysz mnie, prawda? Patrzymy na siebie z daleka, zerkamy z ukrycia i oboje jesteśmy zbyt dumni by zrobić pierwszy krok. Boisz się odrzucenia tak samo jak ja i wiem, że moje uczucie nie zniknie tak łatwo. Proszę, nie skazuj mnie na samotność, która przyczynia się do mojego bólu. Po prostu bądź i żyj przez szklany pryzmat naszych uczuć.
znaczek info

Aby dodać komentarz musisz się zalogować.


Beatrice c

(20:25:51, 11.06.2013)

Też się zgadzam, za długie to jest, pozdrawiam :-)

ryty c

(21:49:17, 11.06.2013)

może to zabrzmi dziwnie, ale wcale mi się nie dłużyło; i tak jest dobrze :)

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies.

Bez tych plików serwis nie będzie działał poprawnie. W każdej chwili, w programie służącym do obsługi internetu, można zmienić ustawienia dotyczące cookies. Korzystanie z naszego serwisu bez zmiany ustawień oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Zapoznałem się z informacją