do szosy wąskiej i kruchej,
do róży posłanej w niepewność,
do słońca, do zawieruchy.
Każdy ma prawo do błędów
kto się człowiekiem narodził,
do świtu i do nocy ciemnej,
do chwastów i do ogrodów.
Każdy ma prawo do błędów
mędrzec, i uczeń, i głupiec,
lecz nim się do lotu nie wzbije,
próżno próbowałby uciec.
Każdy ma prawo do błędów,
na łonie powstają życia,
jak tysiąc rozchwianych okrętów
płynących w gwarze i w ciszy.