naszą arkę przymieża
tą odwieczną przysięgę
gdzie duszy pergamin
wchłania świadkiem pisania
nasze chwile najświętrze
skarby nieopisane
każdy nosi to piękno i brzemie istnienia
chwilę smutku ,zchwytu,żartu łez czy zwątpinia
i mozemy plusiki wstawiać,buźki ,minusy
i tak nic to nie zmieni, ten kto pisze to musi
i choć jedne są lepsze drugie gorsze domnimam
to dla tego przymierza to nie ma znaczenia