pozbywa się więc rzeczy
które skrzętnie zbierała
starych ubrań
zdjęć
rodzinnych pamiątek
i
rękopisów
te wiecznie afirmują
Słowa
które ją dotknęły
widzieć wreszcie
nie słuchać
słyszeć wreszcie
nie mówić
mówić wreszcie
nie czekać
nie czekać na nic
stąd jeden krok jest tylko
do wiekuistego otępienia
albo codziennej
mistyki
zacząć raz jeszcze
w tym samym miejscu
zacząć od składania sylab
od śpiewu ptaka
uśmiechu
najprostszej modlitwy
i
nie czytać
nie czytać
nie czytać
